Het is even wennen als je als verwende, Europese vroedvrouw in een Afrikaans verloskwartier terechtkomt.
Het militair ziekenhuis had vorig jaar een gemiddelde van 6000 bevallingen op jaarbasis.
Ik denk dat er dit jaar meer zijn, gezien het ziekenhuis van Talangai vernield is door de gebeurtenissen van begin maart dit jaar en de zwangeren van daar naar hier komen.
Zij doen gemiddeld meer dan 10 bevallingen per dag: de rekensom is dus snel gemaakt...
Je kan niet verlangen dat ze je zomaar accepteren en respecteren als vreemde vroedvrouw en ik stel mij dus tot doel hard te werken. Ik zeg het eerlijk: het voelt als een doop...
De omstandigheden waarin de vroedvrouwen werken zijn erbarmelijk: wankele, veroeste bevallingstafels, een reanimatietafel zonder zuurstos en geen warme lamp, 1 aspiratiesonde voor alle babys. Ik zou een lange lijst kunnen maken , maar...
Vroedvrouwen doen hier alles, ja, alles!! Stuitliggingen, tweelingen, bloedingen stelpen, baarmoederhalsrupturen hechten, babys reanimeren,...
Ik moet ze bewonderen...Ja, het zijn sterke vrouwen, onze Afrikaanse vroedvrouwen.
Als zwangeren op verloskwartier toekomen, hebben ze hun 8 maanden voorschrift of pakket bij. Dit wil zeggen dat ze zelf alle materiaal nodig om te bevallen moeten voorzien, ttz. 2 paar steriele handschoenen, vingerlingen, alcohol, enz...
Verder dragen ze ook de kost voor de begeleiding door de vroedvrouw en 1 nacht materniteit, dwz. 25000Fcfa of 38,5 euro (misschien een optie in deze crisistijd...).
Moeders arbeiden in het bureau van de vroedvrouw. Dit wil zeggen dat er 3 bedden met matras naast een bureau met stoelen staan. Soms zitten er 4 of meer vrouwen op 1 bed...
Wanneer ze volledige ontsluiting hebben worden ze overgebracht naar de verloskamer.
Na de bevalling 1 nacht materniteit en dan gaan ze naar huis. Verder geen begeleiding...(vroedvrouwen: hier is werk!).
Ik heb begrepen dat er een grote nood aan GVO (gezondheidsvoorlichting) is.
Op alle vlakken: van sanitaire hygiene, tot info rond anticonceptie, enz...
Er is zoals een vroedvrouw uit het team zelf zegt: "une negligence generale"...
Mijn doel is een langetermijn relatie aan te gaan met hen.
Ik heb de WHO doeleinden gekozen als streefpunt.
Ik kijk reeds uit naar de volgende keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten